Mjr w st. spocz. Zenon SIERŻYCKI, syn Witolda,

ur. 22.06.1896 r., Dederkały gm. Szumsk pod Krzemieńcem na Wołyniu,
zm. 28.06.1941 r., rozstrzelany, miejsce stracenia i pochówku nieznane
Ukończył Szkołę Handlową w Krzemieńcu, następnie rozpoczął studia na Politechnice Kijowskiej. Działał w polskiej organizacji patriotycznej i chcąc pozbyć się uciążliwego nadzoru policji przerwał studia i wstąpił do Siergiejewskiej Szkoły Artylerii w Odessie którą, ukończy w czerwcu 1915 roku. W stopniu chorążego otrzymuje przydział do 35. brygady artylerii armii rosyjskiej. Uczestniczy m.in. w walkach pod Przemyślem. Trzykrotnie ranny awansowany na podporucznika, a następnie na porucznika. W roku 1917 przeniesiony do artylerii konnej. W czasie wojny domowej w Rosji por. Sierżycki w grudniu 1917 roku gromadzi wokół siebie grupę żołnierzy Polaków i wraz ze sformowaną przez siebie i w pełni wyposażoną baterią dołączył do II Korpusu Polskiego. Uczestnicząc w jego walkach dostaje się do niewoli, ucieka i w Kijowie nawiązuje kontakt z Polską Organizacją Wojskową, przez pewien czas dowodzi Legią Oficerską.
Przebieg służby wojskowej:
- 1918, przedostaje się do Lublina, skierowany do Włodzimierza Wołyńskiego pod komendę rtm. Feliksa Jaworskiego
- 01.1919, w składzie powstałego " Szwadronu rotmistrza Jaworskiego" walczy z dużymi sukcesami w wojnie polsko-bolszewickiej;
- 1920, bierze udział w walkach w składzie Jazdy Ochotniczej mjr. Jaworskiego;
- 07.1920, dowodzi szwadronem 2. Lubelskiego Pułku Jazdy Ochotniczej, Brygady Jazdy Ochotniczej mjr. Feliksa Jaworskiego i w ramach operacji zwanej obecnie Bitwą Warszawską, której oddziały walczą i gromią bolszewików od Radzymina do rz. Bug i dalej w walkach pościgowych do Suwałk;
- 30.09.1920, rozkazem Naczelnego Wodza następuje rozwiązanie Jazdy Ochotniczej mjr. Feliksa Jaworskiego. Za walki z bolszewikami wyróżniony Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych i Krzyżem walecznych. Dwukrotnie ranny, w tym raz ciężko.
- od 12.1920, rtm., w składzie powstałego 19 Pułku Ułanów Wołyńskich, dowódca pułku mjr. Feliks Jaworski;
- 1923, odbył szkolenie na Kursie Obserwatorów Lotniczych w Toruniu;
- 1924, kurs dla starszych oficerów kawalerii w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu;
- 1925-1927, mjr, of. szkoleniowy 19 pu, 1927 r. na kilkumiesięczny leczeniu szpitalnym;
- 31.10.1927 - 1928, I oficer sztabu, 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii;
- 1928 -1930, Komendant Szkoły Podoficerów Zawodowych K.O.P. w Niewirkowie;
- 08.04.1930, przybycie z K.O.P. do P3SK w Wołkowysku na stanowisko kwatermistrza;
- 11.06.1930, objęcie obowiązków kwatermistrza P3SK, szkolenie przygotowawcze do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie;
- 21.06.1930, przeniesiony z P3SK na staż do 24 Pułku Artylerii Polowej w Jarosławiu;
- 03.08.1930, przeniesiony z P3SK na staż do 62 Pułku Piechoty w Bydgoszczy;
- 14.10.1930, po miesięcznym urlopie wypoczynkowym nie wraca już do P3SK;
- 12.1931, w dyspozycji dowódcy O.K. III;
-1932 ze względu na zły stan zdrowia został przeniesiony w stan spoczynku, nie figuruje w spisie oficerów kawalerii WP z tego roku.
Odznaczenia: Virtuti Militari , Krzyż Walecznych.
W 1939 r. aresztowany przez NKWD w swoim majątku w rejonie Wilna. Zaginiony. Prawdopodobnie osadzony w więzieniu w Wilnie i rozstrzelany 28.06.1941 r. (data na symbolicznej mogile). Miejsce stracenia i pochówku nieznane. Nie figuruje na żadnej z List Katyńskich.