Płk dypl. w st. spocz. Jan Władysław Tomasz Jordan ROZWADOWSKI herbu Trąby syn Bronisława i Wandy z Kamieniewskich.

ur. 23.11.1889 r. w Majdanie Starym, pow. Kamionka Strumiłowa koło Lwowa,
zm. wiosna 1940 r. zamordowany przez NKWD w Kijowie na Ukrainie.
Jego nazwisko jest na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej. Miejsce spoczynku Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni. W 1899 r. rozpoczął naukę w Szkole Realnej w Koszycach, a od 1903 r. kontynuował ją w niższej i średniej Szkole Kadetów Kawalerii w Hranicach na Morawach. W sierpniu roku 1909 kończy z bardzo dobrym wynikiem Terezjańską Akademię Wojskową armii austriackiej w Wiener Neustadt. Mianowany na podporucznika i zostaje przydzielony do 4 Pułku Ułanów w Żółkwi koło Lwowa.W latach 1913-1914 studiował w Szkole Wojennej w Wiedniu, po jej ukończeniu awansował do stopnia por. z tytułem oficera Sztabu Generalnego armii austriackiej.Z wybuchem I wojny światowej przydzielony do obrony twierdzy Przemyśl. W 1915 r., po upadku przemyskiej twierdzy, dostał się do niewoli rosyjskiej, po ucieczce z niewoli i rekonwalescencji służy (w stopniu kpt.) w sztabie 12 Brygady Piechoty armii austriackiej i walczy na froncie włoskim.
Przebieg służby wojskowej:
- 29.11.1918 r. wstępuje do WP, przydział na stanowisko szefa sztabu Grupy Operacyjnej płk Minkiewicza, walczącej na froncie galicyjskim (wschodnim).
-10.1919 - 03.1920 r. w czasie wojny polsko-bolszewickiej pełni służbę w Oddziale III Naczelnego Dowództwa WP, a następnie kolejno jako szef Oddziału IV Dowództwa 6 Armii, szef sztabu 2 Dywizji Jazdy, zastępca szefa sztabu Dowództwa Frontu Małopolskiego. Wojnę zakończył na stanowisku szefa sztabu 12 Dywizji Piechoty. W tym czasie współpracował też z ówczesnym majorem Charlesem de Gaulle’em, który przebywał tu na misji wojskowej w czasie wojny polsko-bolszewickiej i był w sztabie generała Weyganda w 1920 roku.;
- 1921, zastępca szefa sztabu DOK VI we Lwowie;
- 1922, zweryfikowany w stopniu majora, korpus oficerów jazdy (kawalerii);
- 1922-1923, zastępca dowódcy 8 Pułku Ułanów;
- 1924 - 1925, studia Ecole Superiere do Guerre (Wyższej Szkoły Wojennej) w Paryżu;
- 1926 r. służba w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych;
- 01.01.1928, mianowany na stopień pułkownika;
- 1927 - 1931, dowódca Pułku 3 Strzelców Konnych w Wołkowysku, dn. 23.06.1931r. zwolniony ze stanowiska dowódcy P3SK i przydzielony do Wojskowego Biura Historycznego;
- 1931-1933, Wojskowe Biuro Historyczne w Warszawie;
- 1933-1934, w dyspozycji DOK I w Warszawie;
- 1934, przeniesiony w stan spoczynku. Zamieszkał we Lwowie.
Zajmował się także swymi dobrami: Dębiny, Łówcze oraz Zamczyska, które odziedziczył na kresach w powiecie radziechowskim. Oznaczenia: Order Virtuti Militari 5 kl., Krzyż Walecznych dwukrotnie. We wrześniu 1939 r. bez przydziału mobilizacyjnego. Był organizatorem Straży Obywatelskiej we Lwowie. Aresztowany przez Rosjan 6.12.1939 r., więziony we lwowskich więzieniach Brygidki i na Zamarstynowie. W 1940 r. przewieziony do więzienia w Kijowie. Jego nazwisko widnieje na tablicy na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.